~ Leef jij al je droomleven?

Als je op het nieuws kijkt of de krant leest, weet je dat er veel ellende in de wereld is. (Dreigende) oorlog, klimaatverandering, stijgende inflatie, noem het maar op. Dit kan gevoelens van moedeloosheid en angst oproepen, en soms ook woede en frustratie.

In het boek De Camino van Anya Niewierra wordt heel treffend omschreven hoe de boosheid en machteloosheid van eerdere generaties zijn invloed hebben gehad op een volgende oorlog. En ook in de verslavings- en traumaklinieken waar ik heb gewerkt, heb ik gezien dat trauma van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Maar wat ik daar ook heb gezien is dat de mensen die daar in behandeling kwamen die cyclus doorbreken; bij hen stopt het trauma. Doordat zij bereid zijn de pijn onder ogen te zien, geven zij het niet meer door aan een volgende generatie. En daar kunnen ze starten met het leven van hun eigen leven. Niet meer vast in de patronen van hoe de dingen gaan in hun familie, of hun cultuur, of hun religie, maar kiezen voor wat zij zelf willen.

Iedereen krijgt ideeën en opvattingen mee over hoe je moet leven; dat begint bij je gezin van herkomst, de cultuur waarin je opgroeit, de mensen waarmee je in contact komt. Je droomleven kan beginnen op het moment dat je de aannames over hoe je zou moeten leven durft te bevragen. Als je niet meer automatisch je leven leeft op de manier waarop het hoort, omdat nu eenmaal is zoals we dat in onze familie/cultuur/geloof zo doen.

En het begint bij de vraag; wat wil ik nu echt? Wat zijn mijn dromen? Wat zou ik willen doen, ervaren of bereiken?

Dit spannend, want je gaat dan buiten de voor jou gebaande paden; op zoek naar jouw eigen pad. Een pad waar misschien niet iedereen je juichend staat aan te moedigen. Maar weet ook dat er altijd mensen zijn die wel enthousiast zullen zijn als je jouw eigen keuzes gaat maken; als jij je authentieke zelf gaat zijn. Ik ben alvast je grootste cheerleader!

Dus, hoe ziet jouw droomleven eruit?